Archief van
Auteur: Charlie van Zuilekom

Voor de eerste keer in Roemenie: we kijken onze ogen uit! :-)

Voor de eerste keer in Roemenie: we kijken onze ogen uit! :-)

We zijn inmiddels al 3 dagen in Roemenie, maar we hebben zoveel meegemaakt dat het voelt alsof we hier al weken zijn.

Allereerst de schoonheid van de natuur en de landschappen is adembenemend. Je kijkt je ogen uit!

In de grote steden worden al de vooroordelen over Oostblok landen bevestigd. Er staan grote grijze appartementencomplexen van beton, rommel op straat, veel mensen en armoede.

Maar als je even de stad uitrijdt kom je in een wereld terecht waarin de tijd heeft stilgestaan. In de bergen en op het platteland is alles groen en de landbouw wordt hier gedaan zoals dat gebeurde voor de industriele revolutie. Alles gebeurt hier nog met de hand, er zijn hier geen machines. Je ziet mannen met de zeis het gras maaien, oude omaatjes met kleurige hoofddoeken lopen met stokken achter de loslopende koeien aan.

Die koeien staan trouwens midden op de weg, net als paarden en ander vee. Het stro wordt hierop een ouderwetse manier gedroogd, geen landbouw machines die allerlei pakketjes gras op het land afleveren. Nee, mensen drogen het met een soort hark en binden het uiteindelijk aan een paal waar het in een hobbelvormige stapel wacht voor de koude winter.

Roel en ik kijken hier onze ogen uit, het lijkt hier wel de middeleeuwen. We hebben zulk soort dingen nog nooit ergens gezien! De glooiende groene heuvels geven een lieflijk aangezicht en doordat de zon de hele tijd schijnt en je geen machine ziet of ruikt kom je hier helemaal tot rust.

Natuurlijk kent het leven hier zijn keerzijde. Onze roemeense vriend Arpy (Toth) zei dat de mensen in Roemenie heel hard moeten werken voor little little money.

Het minimumloon bedraagt hier 250 euro, het is dus niet zo lieflijk als dat het eruit ziet. Maar het leven is simpel en mensen leven hier vanuit de  basis van het bestaan. Ze maken alles zelf, de tomaten komen uit de tuin, bejaarde mensen hebben moestuintjes, kaas, jam, vruchtensappen alles wordt hier zelf gemaakt.

Alcohol ook trouwens, de zelfgebrouwen Polonka (70%) is echt heavy spul. Roel en ik zijn al een keer goed aangeschoten geweest hihi.

Door ruilhandel kunnen mensen hier overleven. Arpy vertelde ons dat hij een boekje bijhoudt met daden die hij voor anderen doet, daardoor kan hij anderen ook weer om een gunst vragen als hij dat nodig heeft.

We hebben hier nog een goede discussie over gehad het is lastig uit te leggen dat in Nederland het leven erg duur is en dat we met een minimumloon van 1500 euro niet God in Frankrijk zijn en dat mensen in Nederland niet zo collectief kunnen/willen leven als in Roemenie. Dat het overleven in Nederland op een andere manier hard of moeilijk kan zijn.

Het werkt dus allemaal heel anders, maar het is mooi dat de verschillen er zijn. Het is ook mooi om te zien hoe het hier in Roemenie gaat. Daar leren we veel van en we zien er ook charme van in. Was in Nederland iedereen maar net zo vriendelijk en betrokken als hier!

(Niet dat nederlandse mensen niet vriendelijk zijn, maar hier is niet iedereen ‘op zichzelf’)

Leve Roemenie, het is een goed en vooral mooi leven hier, vol schoonheid.

–  Charlie

 

 

 

We kregen een lift van een jongen die Hoessein heette

We kregen een lift van een jongen die Hoessein heette

Woensdag kregen we een lift van een Duitse jongen die Hoessein heette. Een jongen met donkere ogen, glad en hip haar en een kort strak baardje.

Je kent ze wel, zulke jongens lopen ook in Nederland. Als het winter was het zo’n jongen met een bondkraag. Hij vertelde: zijn ouders kwamen uit Jordanië. Hij voelde zich Jordaniër, maar ook Duitser. Misschien wel vooral Duitser, want Wuppertal was zijn thuis.

Maar helemaal thuis in Europa voelde hij zich ook niet. Op de vraag of hij wel eens liftte zei hij: “Ze zouden mij nooit meenemen, ik heb donkere ogen, ik zie eruit als een Arabier. Door mijn uiterlijk hebben mensen vooroordelen. Al-Quida etc.”

Ik probeerde het nog te verzachten door te zeggen dat als hij een meisje mee zou nemen dat het ook hem zou lukken. Roel heeft ook een baard, maar ja wel blauwe ogen…

Nu is deze jongen geen lifttype, eerder een gast van snelle auto’s. Maar toch… stiekem maakt dit verhaal me wel boos.Dit jaar hebben we nog 70 jaar bevrijding gevierd. Na de Tweede Wereldoorlog zeiden we dat we nooit meer iemand op ras, kleur of uiterlijke kenmerken zouden beoordelen.

En nu 70 jaar dato hebben we een nieuwe groep. Het is weliswaar van een hele andere orde dan genocide, maar toch worden mensen weer buitengesloten op kleur van haar, ogen, huid. Xenofobie is still there.

Terwijl we verder rijden kijk uit het autoraam naar buiten en denk aan wat meiden en jongens die ik ken uit Nederland. Ook voor hen is het moeilijk. Alleen al door je naam lukt het soms niet om een passende baan te vinden en er zijn meer dingen…

Ik blijf het onrechtvaardig vinden dus ik neem een besluit: Als ik een Hoessein aan de kant van de weg zou staan zou ik hem sowieso meenemen. Alleen al om het tegendeel te bewijzen.. ;-)

Duim omhoog en gaaaaan!

Duim omhoog en gaaaaan!

Ik begin deze blog met een duim omhoog <–( vind ik leuk) :-), want Roel en ik gaan weer liften. Liften door (Oost) Europa.

Sinds vorig jaar zijn wij verslaafd, liften is echt het allerleukste wat er is! En na een jaar verlangen, uitkijken, dagdromen en elkaar aanstoten met opmerkingen ‘ He weet je nog die situatie in dat en dat land’ is het dan eindelijk weer zover: we gaan er weer op uit! :)
Allemaal weer nieuwe herinneringen maken en opnieuw in Oost-Europa, want we waren nog helemaal niet klaar met dit gedeelte van Europa. Ook hebben we in onze vorige vakantie nieuwe vrienden gemaakt. Dus we gaan Toth Arpad opzoeken, een Roemeense man die ons vorig jaar helemaal van Hongarije naar Oostenrijk heeft gebracht. (zie foto’s)
Tijdens die reis zijn we helemaal volgestopt met Gusta chips, wat volgens Toth gemaakt is volgens real communist recipe. En na veel lol en heel veel verhalen over beautifull Transsylvanie, wat volgens hem absoluut geen Roemenie is, waren we wel benieuwd:Is het land van Dracula echt zo geweldig is als ze zeggen? :-)
We laten het jullie allemaal weten, maar voor nu: thumbs up!

Laterzz iedereen! :)

– Charlie