We kregen een lift van een jongen die Hoessein heette
Woensdag kregen we een lift van een Duitse jongen die Hoessein heette. Een jongen met donkere ogen, glad en hip haar en een kort strak baardje.
Je kent ze wel, zulke jongens lopen ook in Nederland. Als het winter was het zo’n jongen met een bondkraag. Hij vertelde: zijn ouders kwamen uit Jordanië. Hij voelde zich Jordaniër, maar ook Duitser. Misschien wel vooral Duitser, want Wuppertal was zijn thuis.
Maar helemaal thuis in Europa voelde hij zich ook niet. Op de vraag of hij wel eens liftte zei hij: “Ze zouden mij nooit meenemen, ik heb donkere ogen, ik zie eruit als een Arabier. Door mijn uiterlijk hebben mensen vooroordelen. Al-Quida etc.”
Ik probeerde het nog te verzachten door te zeggen dat als hij een meisje mee zou nemen dat het ook hem zou lukken. Roel heeft ook een baard, maar ja wel blauwe ogen…
Nu is deze jongen geen lifttype, eerder een gast van snelle auto’s. Maar toch… stiekem maakt dit verhaal me wel boos.Dit jaar hebben we nog 70 jaar bevrijding gevierd. Na de Tweede Wereldoorlog zeiden we dat we nooit meer iemand op ras, kleur of uiterlijke kenmerken zouden beoordelen.
En nu 70 jaar dato hebben we een nieuwe groep. Het is weliswaar van een hele andere orde dan genocide, maar toch worden mensen weer buitengesloten op kleur van haar, ogen, huid. Xenofobie is still there.
Terwijl we verder rijden kijk uit het autoraam naar buiten en denk aan wat meiden en jongens die ik ken uit Nederland. Ook voor hen is het moeilijk. Alleen al door je naam lukt het soms niet om een passende baan te vinden en er zijn meer dingen…
Ik blijf het onrechtvaardig vinden dus ik neem een besluit: Als ik een Hoessein aan de kant van de weg zou staan zou ik hem sowieso meenemen. Alleen al om het tegendeel te bewijzen.. ;-)